Nowelizacja Ustawy o Rzemiośle

Cech Naturopatów i Hipnotyzerów informuje, że 26 października 2015r. Prezydent RP Andrzej Duda podpisał nowelizację ustawy o rzemiośle, z dnia 25 września 2015r.
( DZ.U poz.1782 z 4 listopada 2015 r. )

Najważniejsze zmiany w zapisach Ustawy o Rzemiośle to:

1.Wpisanie działalności gastronomicznej do rzemiosła.
Przywrócenie zawodu kucharza do rangi profesji rzemieślniczej. Dotychczas nie było możliwości uzyskania przez kucharzy odpowiednich tytułów, potwierdzających ich kwalifikacje zawodowe, a dzięki zmianom będą oni mogli uzyskać tytuł czeladnika lub mistrza.

2. Zwiększenie limitu zatrudnienia w firmach rzemieślniczych do 250 pracowników; Dotychczasowa Ustawa przewidywała górną granicę na poziomie 50 pracowników, podczas gdy w nowym dokumencie znajduje się zapis umożliwiający aż pięciokrotny wzrost zatrudnienia.
3. Wprowadzenie do ustawy zapisu, że kształcenie zawodowe w rzemiośle odbywa się na zasadach kształcenia dualnego;

4. Przyjęcie definicji rzemieślnika. Dotychczas ustawa określała, czym jest rzemiosło, natomiast brakowało doprecyzowania, kim jest osoba zajmująca się rzemiosłem; Rzemieślnikiem jest osoba spełniajaca kryteria wskazane w ust. 1 czyli osoba, która prowadzi działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek z udziałem kwalifikowanej pracy własnej i przy zatrudnieniu do 250 osób.

5. Uaktualnienie samej definicji rzemiosła; Od teraz „rzemiosłem jest zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej przez: 1)osobę fizyczną, z wykorzystaniem zawodowych kwalifikacji tej osoby i jej pracy własnej, w imieniu własnym i na rachunek tej osoby-jeżeli jest ona mikro przedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą(…) 2)wspólników spółki cywilnej osób fizycznych w zakresie wykonywanej przez nich wspólnie działalności gospodarczej(…). Do rzemiosła nie zalicza się działalności handlowej, usług hotelarskich, działalności transportowej, usług świadczonych w wykonywaniu wolnych zawodów, usług leczniczych oraz działalności wytwórczej i usługowej artystów plastyków i fotografików.

6. Poszerzenie członkostwa w cechach. W myśl nowych zapisów członkiem cechu może zostać małżonek rzemieślnika i zstępni o ile są powiązani z firmą prowadzoną przez rodziców bądź dziadków;

7. Ujednolicenie kwestii opłat za egzaminy czeladnicze i mistrzowskie;
8. Wprowadzenie pojęcia członka wspierającego (może to być osoba prawna wykonująca działalność gospodarczą);

9. Zmiana zasady tworzenia izb i cechów. Cech może założyć 30 założycieli ( do tej pory było 10), a izbę może założyć 20 cechów, a nie 5 jak było do tej pory;
10. Organizacje rzemiosła uzyskały uprawnienia do zakładania i prowadzenia szkół zawodowych.
Nowela dotyczy również nauki rzemiosła. „Jest to jak gdyby powrót do tradycji przedwojennych i wczesno powojennych, gdzie rzemieślnik zatrudniał uczniów, stażystów i oprócz edukacji o charakterze szkolnym również edukował swoich pracowników w charakterze zawodowym”.

Ustawa w nowej formie ma przede wszystkim zachęcić młodych ludzi do pracy w sektorze, który został uznany za „działalność opartą na szczególnych kwalifikacjach”.
Nowe przepisy mają doprowadzić do konsolidacji instytucji samorządu zawodowego rzemiosła poprzez rozszerzenie kręgu podmiotów niebędących rzemieślnikami, mogących być czasowo członkami organizacji samorządu.

Nowelizacja rozszerza zakres obowiązków rzemieślnika o konieczność kierowania się względami odpowiedzialności społecznej, co ma służyć podkreśleniu szczególnego charakteru jego działalności.

Według nowelizacji rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle mogą uzyskać refundację wynagrodzeń pracowników młodocianych i składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez pracodawców, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, oraz dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika, o którym mowa w przepisach o systemie oświaty.
Ustawa ta nadała polskiemu rzemiosłu kierunek korespondujący z rozwiązaniami zatwierdzonymi przez Komisję Europejską i stosowanymi w innych krajach Unii. Będzie ona wzmacniać rozwój gospodarczy kraju.

Informujemy, że zgodnie z zapisami ustawy o rzemiośle – Rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle obowiązani są spełniać warunki określone odrębnymi przepisami oraz być członkami jednej z organizacji (cechu lub izby rzemieślniczej). Umowy o naukę zawodu we wszystkich zawodach rzemieślniczych, w tym w zawodzie kucharz powinny być rejestrowane w cechach.

Zagadnienie obowiązkowej przynależności rzemieślników zatrudniających pracowników w celu przygotowania zawodowego do jednej z organizacji samorządu gospodarczego zostało uregulowane w art. 3 ust. 5 Ustawy z dnia 22 marca 1989r. o Rzemiośle (Dz.U. 1989r. nr 17, poz. 92) zgodnie z którym, „ Rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle obowiązani są spełniać warunki określone odrębnym przepisami oraz być członkiem jednej z organizacji o których mowa w art. 7 ust 3 pkt 1 i 3″

Redakcja powyższego przepisu wskazuje, iż obowiązek przynależności pracodawcy prowadzącego przygotowanie zawodowe do cechu i izby jest niezbędnym warunkiem, aby pracodawca mógł w ogóle prowadzić przygotowanie zawodowe w rzemiośle. Powyższy przepis nie narusza w żaden sposób art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o rzemiośle, ani art. 17 ust 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym przynależność do organizacji samorządu zawodowego jest dobrowolna i nie może ona w żaden sposób ograniczać wolności podejmowania działalności gospodarczej. Celem rozwiązania nakazującego pracodawcom prowadzącym przygotowanie zawodowe w rzemiośle przynależność do jednej z wymienionych powyżej organizacji samorządowych jest kompetencja nadzorcza przypisana tym organizacjom w art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy o rzemiośle, zgodnie z którym do zadań samorządu rzemiosła należy nadzór nad organizacją i przebiegiem procesu przygotowania zawodowego w rzemiośle.