Opis standardu zawodu: bioenergoterapeuta

1. Dane identyfikacyjne zawodu

1.1. . Kod, nazwa zawodu i usytuowanie zawodu w klasyfikacjach

–     Kod i nazwa zawodu według Klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy (KZiS 2010)[1]. (Kod oznacza numer grupy elementarnej oraz numer porządkowy dla zawodu w tej grupie w KZiS z 2012 r.):

–        323002 – Bioenergoterapeuta

–     Odniesienie do poziomu Międzynarodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych ISCED 2011[2]; (Numer i nazwa grupy wielkiej w KZiS i odpowiadający jej poziom w ISCED 2011):

–        Grupa wielka 3 – Technicy i inny średni personel

–        W międzynarodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych ISCED 2011 – poziom 4

–     Odniesienie do Międzynarodowego Standardu Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 (numer i nazwa grupy elementarnej w KZiS i odniesienie jej do numeru i nazwy grupy elementarnej w ISCO 08 w języku angielskim:

–         Grupa elementarna 3230 – Praktykujący niekonwencjonalne lub komplementarne metody terapii

–        W Międzynarodowym standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO – 08 odpowiada grupie 3230 Traditional and complemementary medicine associate professionals

Odniesienie do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007)[3] (podać kod i nazwę sekcji oraz działu i grupy, w przypadku trudności z przyporządkowaniem zawodu do PKD zastosować formę opisową działalności w zawodzie):

Sekcja Q,

Dział 86.Opieka zdrowotna

Grupa 86.90 Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej

– Poziom 4 ERK/PRK właściwy dla zawodu

Osoba wykonująca zawód : Bioenergoterapeuty :

1)      w zakresie wiedzy: posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów
i umiarkowanie złożonych pojęć i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie bioenergoterapeuty, a także posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie teorii, umiejętności prowadzonej działalności w branży niekonwencjonalnych metod terapii.

2)      w zakresie umiejętności: ma umiejętności wymagane do realizacji zadań i rozwiązywania problemów poprzez wybieranie metod, narzędzi, materiałów i informacji. Umie wykonać niezbyt złożone zadania w części bez instrukcji, często w  zmiennych warunkach. Potrafi uczyć się samodzielnie w zorganizowanej formie, odbierać złożone wypowiedzi dotyczące szerokiego zakresu zagadnień. Formułuje wypowiedzi, także w języku obcym.

 

2. Opis zawodu

2.1. Synteza zawodu

Bioenergoterapeuta dokonuje oceny stanu energetycznego organizmu oraz eliminuje jego zaburzenia.

2.2. Opis pracy i sposobu jej wykonywania, obszary występowania zawodu

Bioenergoterapia jest zawodem niekonwencjonalnych metod terapii, ma charakter usługowy. Sferą działania bioenergoterapeuty jest biopole pacjenta. Bioenergoterapeuta diagnozuje biopole
i przeprowadza wywiad z pacjentem, w trakcie którego ustala historię choroby, określa zaburzenia energetyczne, a w razie potrzeby uzyskuje również informacje dotyczące warunków socjalnych i relacji rodzinnych. Przed przystąpieniem do zabiegu wykonuje techniki zabezpieczające własne biopole. Oczyszcza też energetycznie miejsce swojej pracy. Brak zabezpieczeń i brak czystej energetycznie przestrzeni może powodować błędne odczyty, a co za tym idzie, błędną diagnozę. Wykonując zabieg energetyczny, monitoruje stan pacjenta. Po jego zakończeniu dokonuje zamknięcia i zabezpieczenia biopola chorego oraz udziela zaleceń odnośnie  zdrowego stylu życia.

Terapeuta informuje pacjenta o możliwości wystąpienia skutków ubocznych zabiegu w postaci przesilenia, poprzedzającego powrót do zdrowia, oraz udziela informacji, jak w takiej sytuacji postępować. Po rozpoznaniu zmian biopola bioenergoterapeuta usuwa zastane blokady, stymuluje energię organizmu, przywraca jej swobodny przepływ. Harmonizuje organizm, wzmacnia jego system immunologiczny, pobudza procesy regeneracyjne. Zabezpiecza biopole przed negatywnymi oddziaływaniami z zewnątrz. Propaguje i zaleca zdrowy i zgodny z naturą styl życia. Ze względu na pracę z osobami chorymi posiada umiejętność udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej

2.3. Środowisko pracy (warunki pracy, maszyny i narzędzia pracy, zagrożenia, organizacja pracy)

Podstawowym miejscem pracy bioenergoterapeuty jest gabinet terapeutyczny. Zabiegi mogą być również wykonywane w innych miejscach, np. w domu pacjenta, pod warunkiem przestrzegania zasad BHP, przepisów ochrony p.poż. i ergonomii, uwzględniając szczególne warunki pracy z energiami.

Rola bioenergoterapeuty w społeczeństwie jest wyjątkowa, bowiem ludzie powierzają mu swoje zdrowie. Dlatego też ze względu na szacunek dla drugiego człowieka oraz zawierzenie zdrowia, nadrzędnym obowiązkiem bioenergoterapeuty jest przestrzeganie zasad etyki zawodowej, zasad przeprowadzania zabiegu bioenergoterapeutycznego zgodnie ze sztuką i dbałością o dobro pacjenta.
W swojej pracy bioenergoterapeuta może korzystać z urządzeń psychometrycznych. Bioenergoterapeuta wykonuje swoją pracę samodzielnie, najczęściej prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą. Może też znaleźć zatrudnienie w gabinetach odnowy biologicznej, gabinetach kosmetologicznych
i ośrodkach spa. Prowadzoną terapię charakteryzują stałe jej elementy, jednak ze względu na indywidualizm leczenia ważna jest umiejętność trafnej diagnozy i zastosowania właściwych, skutecznych metod bioenergoterapeutycznych.

2.4. Wymagania psychofizyczne, zdrowotne, w tym przeciwwskazania do wykonywania zawodu

Wykonywanie zawodu bioenergoterapeuty wymaga umiejętności odczuwania oraz stymulowania biopola. Bioenergoterapeuta powinien mieć poszerzone zdolności postrzegania pozazmysłowego. Powinien być stabilny emocjonalnie i posiadać zdolności interpersonalne. Powinien wykazywać się kompetencją i pewnością siebie w działaniu. Bardzo ważna jest zdolność koncentracji
i podzielność uwagi. Powinien charakteryzować się dokładnością, rzetelnością oraz dbałością o pacjenta podczas wykonywania swojej pracy.

Bioenergoterapeuta powinien  traktować swoich pacjentów z szacunkiem bez względu na kolor skóry, rasę czy wyznawaną religię, nie narzucając im wyznawanych przez siebie wartości moralnych, religijnych czy politycznych. W zawodzie tym nie występują przeciwwskazania – podstawą jest zdolność koncentracji umysłu i postrzegania wewnętrznego oraz umiejętność harmonizowania biopola, a ułomności fizyczne tego nie wykluczają.

2.5. Wykształcenie i uprawnienia niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie

Zawód bioenergoterapeuty uzyskać można na drodze kształcenia rzemieślniczego i polega on na wykonywaniu kwalifikowanej pracy własnej najczęściej w jednoosobowym przedsiębiorstwie usługowym. Bioenergoterapeutą może zostać osoba, która posiada wykształcenie średnie zawodowe, jednak bez ściśle określonego kierunku wykształcenia.

Bioenergoterapeuta powinien dbać o swój rozwój osobisty i zawodowy poprzez pogłębianie swojej wiedzy, jak i umiejętności uzyskując dodatkowe kwalifikacje i kierunki wykształcenia na przykład
w zakresie energetycznej terapii rodzin, czy też hipnozy energetycznej, coachingu, radiestezji zdrowotnej, biomasażu, Tradycyjnej Medycyny Chińskiej lub Ajurwedy. Powinien również poszerzać ogólną wiedzę z dziedziny anatomii, fizjologii, patologii i psychologii człowieka.

2.6. Możliwości rozwoju, potwierdzania/walidacji kompetencji

Bioenergoterapia jest zawodem, który zdobywa się poprzez zdanie Egzaminu Państwowego
w Związku Rzemiosła Polskiego. Egzamin taki można zdawać na 2 poziomach: czeladniczym
i mistrzowskim. (Ustawa o rzemiośle z dnia 22 marca 1989, tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979, z późniejszymi zmianami. Dz. U. z 2003 Nr 137, poz. 1304)

Bioenergoterapeuta posiadający kwalifikacje czeladnicze i trzyletnią praktykę zawodową może podwyższyć kwalifikacje zdając egzamin na poziom mistrzowski, uzyskując tym samym prawo do tytułu instruktora zawodu. Świadcząc usługi bioenergoterapeutyczne należy dbać o stały rozwój zawodowy
i pogłębiać wiedzę i umiejętności uczestnicząc w kursach i szkoleniach zawodowych, prowadzonych przez niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, stowarzyszenia branżowe i Izby Rzemieślnicze. Zdobywanie nowych kwalifikacji zawodowych, potwierdzone zaświadczeniami zgodnymi z wytycznymi MEN, podnosi prestiż rzemieślnika i jest podstawą do ubezpieczenia swojej działalności w pełnym zakresie stosowanych technik.

2.7 Wykaz standardów egzaminacyjnych od 1 września 2012 r


[1]    Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów
i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82 z dn. 17 maja 2010 r., poz. 537 z późn. zm.).

[2]    Revision of the international standard classification of education (ISCED), 36 C/19, 5 September 2011, UNESCO.

[3]    Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. 2007 nr 251 poz. 1885 z późn. zm.).

Bioenergoterapeuta powinien  traktować swoich pacjentów z szacunkiem bez względu na kolor skóry, rasę czy wyznawaną religię, nie narzucając im wyznawanych przez siebie wartości moralnych, religijnych czy politycznych. W zawodzie tym nie występują przeciwwskazania – podstawą jest zdolność koncentracji umysłu i postrzegania wewnętrznego oraz umiejętność harmonizowania biopola, a ułomności fizyczne tego nie wykluczają.

Dodaj komentarz