Standard kompetencji zawodowych

KRAJOWY STANDARD KOMPETENCJI ZAWODOWYCH

dla zawodu

Bioenergoterapeuta

1. Dane identyfikacyjne zawodu 1.1. Kod, nazwa zawodu i usytuowanie zawodu w klasyfikacjach: – 323002 – Bioenergoterapeuta Według Klasyfikacji zawodów i specjalności n potrzeby rynku pracy (KZiS 2012)[1]: –

Grupa wielka 3 – Technicy i inny średni personel W Międzynarodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych ISCED 2011 – poziom 4 . –

Grupa elementarna: 3230 – Praktykujący niekonwencjonalne lub komplementarne metody terapii – W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpowiada grupie: 3230 Traditional and complemementary medicine associate professionals[2]. –

Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007)[3]: Sekcja Q , Dział 86.Opieka zdrowotna, Grupa 86.9 Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej –

2. Opis zawodu

2.1. Synteza zawodu

Bioenergoterapeut dokonuje oceny stanu energetycznego organizmu oraz eliminuje jego zaburzenia.

2.2. Opis pracy i sposobu jej wykonywania, miejsca, obszary występowania zawodu

Bioenergoterapia jest zawodem niekonwencjonalnych metod terapii, ma charakter usługowy. Sferą działania bioenergoterapeuty jest biopole pacjenta. Bioenergoterapeuta diagnozuje biopole i przeprowadza wywiad z pacjentem, w trakcie którego ustala historię choroby, określa zaburzenia energetyczne, a w razie potrzeby uzyskuje również informacje dotyczące warunków socjalnych i relacji rodzinnych. Przed przystąpieniem do zabiegu wykonuje techniki zabezpieczające własne biopole. Oczyszcza też energetycznie miejsce swojej pracy. Brak zabezpieczeń i brak czystej energetycznie przestrzeni może powodować błędne odczyty, a co za tym idzie, błędną diagnozę. Wykonując zabieg energetyczny, monitoruje stan pacjenta. Po jego zakończeniu dokonuje zamknięcia i zabezpieczenia biopola chorego oraz udziela zaleceń odnośnie zdrowego stylu życia. Terapeuta informuje pacjenta o możliwości wystąpienia skutków ubocznych zabiegu w postaci przesilenia, poprzedzającego powrót do zdrowia, oraz udziela informacji, jak w takiej sytuacji postępować. Po rozpoznaniu zmian biopola bioenergoterapeuta usuwa zastane blokady, stymuluje energię organizmu, przywraca jej swobodny przepływ. Harmonizuje organizm, wzmacnia jego system immunologiczny, pobudza procesy regeneracyjne. Zabezpiecza biopole przed negatywnymi oddziaływaniami z zewnątrz. Propaguje i zaleca zdrowy i zgodny z naturą styl życia. Ze względu na pracę z osobami chorymi posiada umiejętność udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.

2.3. Środowisko pracy (warunki pracy, maszyny i narzędzia pracy, zagrożenia, organizacja pracy)

Podstawowym miejscem pracy bioenergoterapeuty jest gabinet terapeutyczny. Zabiegi mogą być również wykonywane w innych miejscach, np. w domu pacjenta, pod warunkiem przestrzegania zasad BHP, przepisów ochrony p.poż. i ergonomii, uwzględniając szczególne warunki pracy z energiami. Rola bioenergoterapeuty w społeczeństwie jest wyjątkowa, bowiem ludzie powierzają mu swoje zdrowie. Dlatego też ze względu na szacunek dla drugiego człowieka oraz zawierzenie zdrowia, nadrzędnym obowiązkiem bioenergoterapeuty jest przestrzeganie zasad etyki zawodowej, zasad przeprowadzania zabiegu bioenergoterapeutycznego zgodnie ze sztuką i dbałością o dobro pacjenta. W swojej pracy bioenergoterapeuta może korzystać z urządzeń psychometrycznych. Bioenergoterapeuta wykonuje swoją pracę samodzielnie, najczęściej prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą. Może też znaleźć zatrudnienie w gabinetach odnowy biologicznej, gabinetach kosmetologicznych i ośrodkach spa. Prowadzoną terapię charakteryzują stałe jej elementy, jednak ze względu na indywidualizm leczenia ważna jest umiejętność trafnej diagnozy i zastosowania właściwych, skutecznych metod bioenergoterapeutycznych.

2.4. Wymagania psychofizyczne, zdrowotne, w tym przeciwwskazania do wykonywania zawodu

Wykonywanie zawodu bioenergoterapeuty wymaga umiejętności odczuwania oraz stymulowania biopola. Bioenergoterapeuta powinien mieć poszerzone zdolności postrzegania pozazmysłowego. Powinien być stabilny emocjonalnie i posiadać zdolności interpersonalne. Powinien wykazywać się kompetencją i pewnością siebie w działaniu. Bardzo ważna jest zdolność koncentracji i podzielność uwagi. Powinien charakteryzować się dokładnością, rzetelnością oraz dbałością o pacjenta podczas wykonywania swojej pracy. Bioenergoterapeuta powinien traktować swoich pacjentów z szacunkiem bez względu na kolor skóry, rasę czy wyznawaną religię, nie narzucając im wyznawanych przez siebie wartości moralnych, religijnych czy politycznych. W zawodzie tym nie występują przeciwwskazania – podstawą jest zdolność koncentracji umysłu i postrzegania wewnętrznego oraz umiejętność harmonizowania biopola, a ułomności fizyczne tego nie wykluczają.

2.5. Wykształcenie i uprawnienia niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie

Zawód bioenergoterapeuty uzyskać można na drodze kształcenia rzemieślniczego i polega on na wykonywaniu kwalifikowanej pracy własnej, najczęściej w jednoosobowym przedsiębiorstwie usługowym. Bioenergoterapeutą może zostać osoba, która posiada wykształcenie średnie zawodowe, jednak bez ściśle określonego kierunku wykształcenia. Bioenergoterapeuta powinien dbać o swój rozwój osobisty i zawodowy poprzez pogłębianie swojej wiedzy, jak i umiejętności uzyskując dodatkowe kwalifikacje i kierunki wykształcenia np. w zakresie energetycznej terapii rodzin, czy też hipnozy energetycznej, coachingu, radiestezji zdrowotnej, biomasażu, Tradycyjnej Medycyny Chińskiej lub Ajurwedy. Powinien również poszerzać ogólną wiedzę z dziedziny anatomii, fizjologii, patologii i psychologii człowieka.

2.6. Możliwości rozwoju zawodowego, potwierdzania/walidacji kompetencji

Bioenergoterapia jest zawodem, który zdobywa się poprzez zdanie Egzaminu Państwowego w Związku Rzemiosła Polskiego. Egzamin taki można zdawać na 2 poziomach: czeladniczym i mistrzowskim. (Ustawa o rzemiośle z dnia 22 marca 1989, tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979, z późniejszymi zmianami. Dz. U. z 2003 Nr 137, poz. 1304).Bioenergoterapeuta posiadający kwalifikacje czeladnicze i trzyletnią praktykę zawodową może podwyższyć kwalifikacje zdając egzamin na poziom mistrzowski, uzyskując tym samym prawo do tytułu instruktora zawodu. Świadcząc usługi bioenergoterapeutyczne należy dbać o stały rozwój zawodowy i pogłębiać wiedzę i umiejętności uczestnicząc w kursach i szkoleniach zawodowych, prowadzonych przez niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, stowarzyszenia branżowe i Izby Rzemieślnicze. Zdobywanie nowych kwalifikacji zawodowych, potwierdzone zaświadczeniami zgodnymi z wytycznymi MEN, podnosi prestiż rzemieślnika i jest podstawą do ubezpieczenia swojej działalności w pełnym zakresie stosowanych technik

2.7. Zadania zawodowe

Z1 – Przestrzeganie zasad BHP i etyki zawodowej (Kz1, Kz2, KzS) Z2 –

Przeprowadzenie wywiadu dotyczącego stanu zdrowia i informowanie pacjenta o wskazaniach i przeciwwskazaniach do zabiegu.(Kz1, KzS) Z3 –

Rozpoznawanie zmian biopola i zakłóceń energetycznych.(Kz1, KzS) Z4 –

Dobierane technik terapeutycznych.(Kz1, KzS) Z5 –

Oczyszczanie energetyczne.( Kz2, KzS) Z6 –

Korygowanie biopola, doenergetyzowanie, stymulacja organizmu.( Kz2,KzS). Z7 –

Harmonizowanie stref energetycznych i organów, wyrównywanie potencjałów, polaryzacja. ( Kz2, KzS). Z8 –

Harmonizowanie czakr i zabezpieczenie biopola.(Kz2, KzS) Z9 –

Informowanie pacjenta o zaleceniach i wskazaniach.(Kz1, Kz2,KzS)

2.8. Wykaz kompetencji zawodowych

Kz1 – Stawianie diagnozy energetycznej w odniesieniu do poszczególnychelementów biopola(potrzebne do wykonywania zadań Z1, Z2, Z3, Z4, Z9). Kz2 –

Eliminowanie zaburzeń energetycznych i przywracanie swobodnego przepływu energii ( potrzebne do wykonywania zadań Z1, Z5, Z6, Z7, Z8, Z9). KzS –

Kompetencje społeczne (potrzebne do wykonywania zadań Z1- Z9).

2.9. Relacje między kompetencjami a poziomem kwalifikacji w ERK/PRK

Kompetencje potrzebne do wykonywania zadań w zawodzie sugeruje się przyporządkować do kwalifikacji na poziomie 4 właściwym dla wykształcenia średniego technicznego w Europejskiej i Polskiej Ramie Kwalifikacji. Poziom ten jest uzasadniony miejscem usytuowania zawodu w Klasyfikacji zawodów i specjalności (grupa wielka 3 i jej odpowiednik w ISCED 2011).

Osoba wykonująca zawód bioenergoterapeuty :

1) w zakresie wiedzy: posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów i umiarkowanie złożonych pojęć i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie bioenergoterapeuty, a także posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie teorii, umiejętności prowadzonej działalności w branży niekonwencjonalnych metod terapii.

2) w zakresie umiejętności: ma umiejętności wymagane do realizacji zadań i rozwiązywania problemów poprzez wybieranie metod, narzędzi, materiałów i informacji. Umie wykonać niezbyt złożone zadania w części bez instrukcji, często w zmiennych warunkach. Potrafi uczyć się samodzielnie w zorganizowanej formie, odbierać złożone wypowiedzi dotyczące szerokiego zakresu zagadnień. Formułuje wypowiedzi, także w języku obcym.

3. Opis kompetencji zawodowych Opis kompetencji dotyczy tylko kompetencji zawodowych zdefiniowanych w badaniach na stanowiskach pracy. Wykonanie zadań zawodowych Z1, Z2, Z3, Z4, Z9 wymaga posiadania kompetencji zawodowych Kz1 : 3.1.: Umiejętność stawiania diagnozy energetycznej w odniesieniu do poszczególnychelementów biopola. Kz1

Wiedza – posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów i umiarkowanie złożonych pytań i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie bioenergoterapeuty, a w szczególności zna: – zasady i przepisy BHP i ppoż, ergonomii, ochrony środowiska dotyczące stawiania diagnozy energetycznej w odniesieniu do poszczególnych elementów biopola – metody przeprowadzania wywiadu z pacjentem – energetyczne objawy prawidłowego i nieprawidłowego funkcjonowania organizmu – działanie biopola aury i jego zaburzeń energetycznych – działanie czakr i ich wpływ na poszczególne organy i części ciała – techniki skanowania oraz diagnozowania – zasady etyki zawodowej bioenergoterapeuty Umiejętności – wykonuje niezbyt złożone zadania w części bez instrukcji i rozwiązuje problemy poprzez wybieranie metod, narzędzi, materiałów i informacji. Często w zmiennych warunkach potrafi: – przestrzegać zasad i przepisów BHP, ppoż, ergonomii, ochrony środowiska i systemu HACCP dotyczących stawiania diagnozy energetycznej w odniesieniu do poszczególnych elementów biopola – przeprowadzić wywiad ustalając dolegliwości, ich objawy, czas występowania, uwarunkowania społeczne i relacje rodzinne pacjenta. – określić powiązanie dolegliwości z zaburzeniami energetycznymi – określić stan biopola aury i jej zakłócenia – określić stan pracy czakr, oraz ich wpływ na zgłoszone dolegliwości – dobierać terapię – stosować zasady etyki zawodowej

Wykonanie zadań zawodowych Z1, Z5, Z6, Z7, Z8, Z9 wymaga posiadania kompetencji zawodowych Kz2 : 3.2. Eliminowanie zaburzeń energetycznych i przywracanie swobodnego przepływu energii Kz2

Wiedza – posiada poszerzoną wiedzę w zakresie faktów, zasad, procesów i umiarkowanie złożonych pytań i teorii, oraz zależności między nimi w zawodzie bioenergoterapeuty, a w szczególności zna: – zasady i przepisy BHP i ppoż, ergonomii, ochrony środowiska dotyczące eliminowania zaburzeń energetycznych i przywracania swobodnego przepływu energii. – techniki oczyszczania i neutralizowania zaburzeń energetycznych – metody i zasady usuwania blokad energetycznych – metody doenergetyzowania i harmonizowania organów, oraz poszczególnych obszarów organizmu – metody i zasady równoważenia pracy czakr, oraz polaryzacji – wpływ metod terapii na organizm i samopoczucie pacjenta – zasady zdrowego stylu życia Umiejętności – wykonuje niezbyt złożone zadania w części bez instrukcji i rozwiązuje problemy poprzez wybieranie metod, narzędzi, materiałów i informacji. Często w zmiennych warunkach potrafi: – przestrzegać zasad i przepisów BHP, ppoż, ergonomii, ochrony środowiska i systemu HACCP dotyczących eliminowania zaburzeń energetycznych i przywracania swobodnego przepływu energii. – oczyszczać i neutralizować nieprawidłowości energetyczne – usuwać blokady energetyczne – doenergetyzować i zharmonizować organy wewnętrzne oraz poszczególne obszary organizmu – równoważyć pracę i mostkować poszczególne czakry – przywracać prawidłową polaryzację organizmu – przekonywać o prowadzeniu zdrowego stylu życia
Wykonanie wszystkich zidentyfikowanych w standardzie zadań zawodowych wymaga posiadania kompetencji społecznych KzS 3.3.

KzS – Kompetencje społeczne

– ponosi odpowiedzialność za realizację zadań

– dostosowuje zachowanie do okoliczności

– pracuje samodzielnie nie wykluczając równoległego leczenia medycznego, którym objęty jest pacjent

– potrafi oceniać swoje działania i przyjmować odpowiedzialność za ich skutki

4. Profil kompetencji kluczowych (ocena ważności kompetencji kluczowych dla wykonywania zawodu)

Kompetencje kluczowe odnoszą się do brakujących kompetencji potrzebnych pracodawcom. Pracodawcy, obok kompetencji zawodowych, wskazują na braki w kompetencjach natury ogólniejszej[4], które w literaturze zwykło nazywać się kompetencjami kluczowymi. Przez kompetencje kluczowe należy rozumieć „połączenie wiedzy, umiejętności i postaw odpowiednich do sytuacji. Kompetencje kluczowe to te, których wszystkie osoby potrzebują do samorealizacji i rozwoju osobistego, bycia aktywnym obywatelem, integracji społecznej i zatrudnienia”[5]. Ocenę ważności kompetencji kluczowych dla zawodu Bioenergoterapeuta przedstawia rys. 1.

5. Słownik

Zawód − zbiór zadań (zespół czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wykonywanych stale lub z niewielkimi zmianami przez poszczególne osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji lub kompetencji (wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych), zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło dochodów.
Specjalność − jest wynikiem podziału pracy w ramach zawodu, zawiera część czynności o podobnym charakterze (związanych z wykonywaną funkcją lub przedmiotem pracy), wymagających pogłębionej lub dodatkowej wiedzy i umiejętności, zdobytych w wyniku dodatkowego szkolenia lub praktyki.
Zadanie zawodowe − logiczny wycinek lub etap pracy w ramach zawodu, o wyraźnie określonym początku i końcu, wyodrębniony ze względu na rodzaj lub sposób wykonywania czynności zawodowych powiązanych jednym celem, kończący się produktem, usługą lub decyzją.
Kompetencje zawodowe − wszystko to, co pracownik wie, rozumie i potrafi wykonać, odpowiednio do sytuacji w miejscu pracy. Opisywane są trzema zbiorami: wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych.
Kompetencje kluczowe − połączenie wiedzy, umiejętności i postaw odpowiednich do sytuacji. Kompetencje kluczowe to te, których wszystkie osoby potrzebują do samorealizacji i rozwoju osobistego, bycia aktywnym obywatelem, integracji społecznej i zatrudnienia.
Standard kompetencji zawodowych − norma opisująca kompetencje zawodowe konieczne do wykonywania zadań zawodowych wchodzących w skład zawodu, akceptowana przez przedstawicieli organizacji zawodowych i branżowych, pracodawców, pracobiorców i innych kluczowych partnerów społecznych.
Kwalifikacja zawodowa − zestaw efektów uczenia się (zasób wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych), którego osiągnięcie zostało formalnie potwierdzone przez uprawnioną instytucję.
Europejskie Ramy Kwalifikacji − przyjęty w Unii Europejskiej układ odniesienia umożliwiający porównywanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych państwach. W Europejskich Ramach Kwalifikacji wyróżniono osiem poziomów kwalifikacji określonych za pomocą wymagań dotyczących efektów uczenia się.
Polska Rama Kwalifikacji − opis hierarchii poziomów kwalifikacji wpisywanych do krajowego rejestru kwalifikacji (pokazuje wzajemne relacje między kwalifikacjami).
Krajowy System Kwalifikacji − ogół działań państwa związanych z potwierdzaniem efektów uczenia się dla potrzeb rynku pracy, społeczeństwa obywatelskiego oraz indywidualnego rozwoju osób uczących się.
Wiedza − zasób powiązanych ze sobą faktów, zasad, teorii i doświadczeń przyswojonych przez osobę uczącą się.
Umiejętności − zdolność wykorzystania wiedzy oraz wyćwiczonych sprawności do wykonywania zadań oraz rozwiązywania problemów.
Kompetencje społeczne − sprawności, uzdolnienia oraz cechy niezbędne do autonomicznego, zespołowego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym.

[1] Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 12 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. poz. 1268)

[2] Uwaga: powyższa informacja z odniesieniem do ISCO jest ważna dla międzynarodowego pośrednictwa pracy EURES

[3] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. 2007 nr 251 poz. 1885).

[4] Bilans Kapitału Ludzkiego w Polsce. Najważniejsze wyniki drugiej edycji badań zrealizowanej w 2011 roku. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Uniwersytet Jagielloński, Warszawa 2012.

[5] Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (2006/962/WE).

[6] Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).

………

Jednym z trzech ekspertów opracowujących standardy zawodów terapeutycznych na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej został naturopata i Mistrz bioenergoterapii Grzegorz Halkiew

Powrót na poprzednią stronę