Często spotykam się z pytaniem czym jest uzdrawianie i co ma wspólnego z leczeniem.
Uzdrawianie z leczeniem nie ma nic wspólnego, oprócz wyniku końcowego – zdrowia. Leczenie jest wynikiem pracy lekarzy, a skutkiem tej pracy ma być pobudzenie organizmu do samouzdrawiania przy pomocy metod akademickich, często z wykorzystaniem związków chemicznych.
Uzdrawianie jest to bezpośrednie, naturalne i bezinwazyjne oddziaływanie na podswiadomość, czesto podprogowe , powodujace tak jak i w przypadku leczenia zainicjowanie procesów samouzdrawiania.
Cel jest jeden, ale środki działania odmienne.
Akademicy często zwalczają uzdrowicieli, lecz kiedy nadchodzi czas choroby, niektórzy z nich stają się klientami uzdrowicieli. Bywa i tak, że uzdrowiciele korzystają z metod akademickich. Jest zrozumiałe, ze każdy człowiek chce być zdrowy, i kiedy zawodzą dostępne metody, szuka się nowych.
W 1996 w Niemczech przeprowadzono – z zachowaniem wszelkich naukowych rygorów – szereg eksperymentów, które udowodniły istnienie w człowieku tzw. energii subtelnych. Taką przynajmniej informację ogłosił profesor Albert Popp z Instytutu Biofizyki w Kaiserslautern. To naukowy fakt, że oddziaływanie bioenergoterapeutyczne jest możliwe. Wielu ludzi zresztą odczuwa je na sobie. Jednak polska medycyna oficjalna twierdzi, że czegoś takiego nie ma. Komu wierzyć?
Czym jest energia witalna?
Aby być zdrowym należy posiadać wysoki współczynnik sił witalnych, wysoki potencjał energii witalnej.
Nieustannie powstają dwa pytania o energii witalnej: „Czym jest energia witalna?” oraz „Jak się odczuwa energię witalną?”.
Pierwsze pytanie jest mniej ważne niż drugie, lecz wciąż warte jest odpowiedzi. Energia witalna według Franza Bardona jest określoną energią, która ma określony skład. Złożona jest z elementów (ognia, powietrza, wody, ziemi i Akashy) oraz z fluidów (elektrycznego i magnetycznego) w stosunku, który wykazuje podobieństwo do żywej (ożywionej) materii. Kiedy ożywiona istota jest otoczona energią witalną, naturalnie pochłania z niej tyle elementów i fluidów, ile potrzebuje.
Zatem źdźbło trawy będzie pochłaniało z energii witalnej trochę inny zestaw elementów i fluidów niż ludzkie ciało.
Energia witalna jest substancją astralno-mentalną – nie jest sama w sobie czymś, co da się zmierzyć przy użyciu fizycznych instrumentów (chociaż wiele jej fizycznych efektów da się zmierzyć). Skoro jest ona astralno-mentalna, to wykazuje podobieństwo do materii fizycznej i bezpośrednio oddziałuje na strukturę fizycznych rzeczy. Specyficzny stosunek elementów i fluidów w składzie energii witalnej wyraża się przewagą elementu ognia i fluidu elektrycznego. Wyraża się również silniejszą pozytywną polaryzacją elementów i fluidów niż polaryzacją negatywną. To daje jakość witalności odzwierciedlaną w jej nazwie.
Energia witalna przeważnie jest wizualizowana jako lekko złocista poświata (z powodu przewagi elementu ognia i fluidu elektrycznego). Przez niektórych wizualizowana jest również jako czysta, biała poświata, bez złocistego zabarwienia, lecz moje doświadczenie wskazuje, że nie jest to energia witalna, o jakiej mówi tutaj Bardon. Ta czysta, biała (całkowicie bezbarwna) energia jest również witalna, lecz jej działanie jest bardziej uniwersalne, a nie dopasowane do ożywiania żyjącej materii. Innymi słowy, czystobiała energia będzie wywierała większy efekt na materii nieożywionej, lecz mniejszy bezpośredni wpływ na materię ożywioną niż energia witalna o złocistym zabarwieniu. Sugeruję, by pracować z energią witalną, która ma złocisty wygląd.
A jak odczuwa się energię witalną?
Jeśli chodzi o pytanie, w jaki sposób ciałem odczuwać energię witalną, to odczuwa się ją jako coś ożywiającego i jest ona stymulująca i energetyzująca dla ludzkiego ciała. Podczas wykonywania pracy z energią witalną powinieneś czuć tę stymulację poprzez zakończenia nerwowe całego ciała. Poprzez eksperymentowanie należy samodzielnie odnaleźć swoje połączenie z tą energią, nauczyć się ją najpierw postrzegać, później dopiero nią zarządzać.
Według bioenergoterapii, która specjalizuje się w naturalnym wywoływaniu procesów samozudrawiania, najważniejsze jest doprowadzenie klienta do stanu naturalnej witalności. Ty sam też możesz doprowadzić swój organizm do takiego stanu, a nawet do stanu wyższej witalności, dzięki której staniesz się uzdrowicielem.
Jak rozpoznać swój potencjał energii witalnej?
Najprościej po samopoczuciu. Jesli jesteś okazem zdrowia, masz silną psychikę, to na pewno twój stan energii witalnej jest w normie. Jeśli jednak chciałbyś sprawdzić ten stan bardziej namacalnie, to istnieją różne przyrządy, dzięki którym można orzekać o stanie bioenergii. Aparat do robienia zdjęć kirlianowskich jest urządzeniem najstarszym.
Istnieją tez urządzenia łączące w jedno aparat fotograficzny oraz mierniki oporności skóry obu rąk, która zależna jest od ludzkiej psychiki, a psychika jest skutkiem stanu ciała subtelnego.
Kolejnym urządzeniem do pomiaru energii witalnej jest miernik Vitality Quotient. Mierzy on bezpośrednie oddziaływanie bioenergii, wyrażone w prędkości obrotów tarczy miernika na minutę.
Wskazania w punktach:
0-2 punkty (ok. 30% sił normy)
– Twoje Siły Witalne są bardzo niskie. Przeanalizuj swój sposób życia, sposób odżywiania, stan psychiki (stres?) oraz stan zdrowia.
2-4 (30-60%)
-Twoje Siły Witalne są niskie. Potrzeba ci regeneracji, solidnego wypoczynku fizycznego i psychicznego.
5-7 (6 to 100% normy)
– Twoje Siły Witalne są na poziomie wartości typowej dla większości zdrowych ludzi.
8-12 (120-200% normy)
– Twoje Siły Witalne są na poziomie charakterystycznym dla ponad przeciętnej inteligencji, masz predyspozycje radiestezyjne, dużą zdolność samoregeneracji organizmu. Pomyśl, jak to wykorzystasz.
13-18 (200-300%)
– Bardzo wysoki poziom Sił Witalnych, silne predyspozycje bioenergoterapeutyczne- wysoka skuteczność uzdrawiania.
19-24 (320-400%)
– Ogromny poziom sił Witalnych, wybitny poziom predyspozycji intelektualnych i fizycznych. Wybitnie wysoka skuteczność zabiegów uzdrawiających, bioenergoterapeutycznych.
Biofeedback GSR mierzy elektryczne przewodzenie skóry, które zmienia się w zależności od ogólnego pobudzenia współczulnego układu nerwowego. Elektrody montuje się na opuszkach palców. Biofeedback GSR najlepiej wykrywa zależności między stanem somatycznym i psychicznym człowieka, dlatego wykorzystywany jest w wykrywaczach kłamstw. Wykres GSR ma największy zasięg i jest najbardziej czułym pomiarem ze wszystkich rodzajów biofeedbacku. W medycynie służy do monitorowania przebiegu hipnoterapii, leczenia nadciśnienia, dychawicy oskrzelowej, nadmiernego pocenia się. Jest również polecany osobom zdrowym dla poprawy koncentracji, panowania nad emocjami i relaksacji.